W Polsce od 2003 roku Dzień Strażaka obchodzony jest jako święto zawodowe, ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Święto zainicjował australijski strażak J.J. Edmondson z Melbourne na pamiątkę tragicznie zmarłych pięciu kolegów-strażaków, którzy próbowali ratować czyjeś życie i mienie w czasie pożaru. Jako wyraz szacunku dla poległych strażaków i wsparcie dla ich rodzin, Country Fire Authority [CFA] (Straż Pożarna w stanie Viktoria, Melbourne, w Australii, składająca się w głównej mierze z wolontariuszy) i Victorian community (Wspólnota, społeczność st. Wiktoria) przyjęła sobie za symbol czerwono-niebieską wstążką. Kiedy po raz pierwszy informacja ta trafiła do społeczności internetowej odzew był natychmiastowy od załóg strażackich z USA, które przyjęły noszenie symbolu nie tylko w tym dniu.
1. Zabawa: Dzielni jak strażacy
(Zabawa pochodzi z książki: Wesoła Gimnastyka Buzi i Języka – G. Wójtowicz, ISBN 978-83-938027-7-7)
Cel zabawy:
– utrwalanie różnicowania głosek SZ i S
– podnoszenie sprawności warg i języka w czasie zabawy
– kształtowanie poprawnego ułożenia warg podczas artykulacji
Przebieg zabawy:
Strażacy wykonują bardzo odpowiedzialną pracę. Dzięki nim możemy czuć się bezpiecznie. Kiedy pomagają nam strażacy? Jaki numer trzeba wybrać gdy potrzebujemy ich pomocy? Uczestnicy zabawy siedzą na obwodzie koła. Podczas słuchania nagrania dźwiękowego wykonują opisane poniżej czynności:
| Pewnego dnia wybuchł duży pożar. Płomienie sięgały bardzo wysoko. |
– machają rękami mówiąc: SZSZSZ |
| Ktoś zadzwonił na numer alarmowy: – Halo, halo! Wybuchł pożar na ulicy Polnej proszę szybko przyjechać! |
– przykładają dłoń do ucha |
| Strażacy na sygnale pojechali do pożaru. | – otwierają szeroko buzie i mówią: EOEOEO |
| Na miejscu okazało się, że płonie cały dach, | – wysuwają żuchwę do przodu i dmuchają w kierunku nosa |
| płonie także parter | – wysuwają górną wargę i dmuchają w kierunku brody |
| Strażacy rozwinęli długi wąż do gaszenia pożarów | – robią rurkę z języka |
| i biegali po całym domu gasząc ogień. | – przesuwają językiem po górnych i dolnych zębach, przedsionku jamy ustnej oraz podniebieniu |
| Ogień zaczął przygasać. | – syczą: SSSSSSS |
| Nagle zabrakło wody, ogień wybuchnął ze zdwojoną siłą. |
– machają rękami mówiąc głośno: SZSZSZSZ |
| Strażacy postanowili gasić ogień piaskiem. | – wysuwają i chowają szeroki język |
| W końcu ogień zgasł z głośnym sykiem | – syczą: SSSSSS |
| Wszyscy biją brawo dzielnym strażakom. | – klaszczą językiem |
| Strażacy zadowoleni z udanej akcji odjeżdżają swoim wozem strażackim | – otwierają szeroko buzie, mówią: EOEOEOEO |
2. Zabawa: Wąż strażacki
(Zabawa pochodzi z książki: Wesoła Gimnastyka Buzi i Języka – G. Wójtowicz, ISBN 978-83-938027-7-7)
Cel zabawy:
– utrwalanie różnicowania głosek SZ i S
– usprawnianie percepcji słuchowej
Przebieg zabawy:
Dzieci siadają na dywanie jedno za drugim tworząc długi strażacki wąż. Wybrany przez nauczyciela przedszkolak odwraca się, a następnie zatyka uszy lub wychodzi do innego pomieszczenia. Wszystkie dzieci naśladują wodę płynąca w wężu, mówiąc głośno: SZSZSZ. Tylko jeden uczestnik zabawy naśladuje dźwięk wody uciekającej przez dziurawy wąż: SSSSSSS. Dziecko, które stało z boku odwraca się, przygląda się dokładnie wszystkim kolegom i nasłuchując odgłosy ma odnaleźć „dziurę w wężu” czyli to dziecko, które mówi: SSS. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie. Aby utrudnić zadanie, a także skoncentrować uwagę dzieci tylko na bodźcach słuchowych prosimy, aby wszyscy zasłonili dłonią usta.
3. Zabawa: Gaśnica
(Zabawa pochodzi z książki: Papierowe czary – M.Staniek ISBN 978-83-924580-5-0 )
Cel zabawy:
– utrwalanie różnicowania głosek SZ i S
– usprawnianie percepcji słuchowej
Przebieg zabawy:
Przed rozpoczęciem zabawy należy przygotować długą linę oraz dużą plastikową butelkę po wodzie mineralnej. Z butelki odcinamy dno, wkładamy do środka zwiniętą w rulon czerwoną kartkę, nawlekamy ją na linę, a następnie na obu końcach zawiązujemy supły. Dzieci dzielimy na dwie drużyny, które stają w dwóch szeregach na przeciw siebie. Pierwsze osoby stojące w obu rzędach trzymają linę za zawiązane supły. Lina znajdująca się pomiędzy drużynami powinna być naprężona.
Podczas zabawy dzieci zamienione zostają w strażaków, których zadaniem jest ugaszenie pożaru. Lina z zwieszoną butelką to gaśnica, którą należy jak najszybciej dostarczyć do przeciwnej brygady strażaków. Pierwsze osoby stojące w obu grupach trzymają linę. Na znak nauczyciela druga osoba z pierwszej grupy chwyta do ręki butelkę zawieszoną na linie i biegnie ciągnąc ją za sobą w kierunku grupy drugiej. Podczas wykonywania zadania przez cały czas biegnący strażak powinien naśladować głosem odgłos lejącej się z gaśnicy wody: SSSSS. Gdy uczestnik zabawy dotrze do drużyny przeciwnej przekazuje butelkę pierwszej osobie stojącej w rzędzie, a sam udaje się na jego koniec. Supeł będzie teraz trzymała kolejna osoba, a butelka będzie teraz przesuwana z powrotem do grupy pierwszej. Podczas wykonywana tej czynności dziecko mówi: SZSZSZSZSZ.
Więcej propozycji zabaw o różnej tematyce znajduje się w książce.
Z kodem kuponu METRIS książkę możesz kupić w cenie 30zł.
4. Zabawa: Łap kropelkę
(Zabawa pochodzi z książki: Wesoła Gimnastyka Buzi i Języka – G. Wójtowicz, ISBN 978-83-938027-7-7)
Cel zabawy:
– utrwalanie głoski Ś w sylabie
– rozwijanie dużej motoryki i koordynacji ruchowej
Przebieg zabawy:
Zabawę poprzedzamy rozmową o dźwiękach, które może wydawać woda. Zwracamy uwagę dzieci, aby nie rozlały kropelki i podawały ją ostrożnie. Przedszkolaki siedzą na obwodzie koła. Podczas podawania niewidzialnej kropelki wody (ruch zgodny z kierunkiem poruszania się wskazówek zegara) wydają odpowiednie dźwięki:
Przykład:
– chlap, plask, plum, plusk, chlup, chlip, plim, klap, klup, klip
5. Zabawa: Jesteśmy szybcy jak strażacy
(Zabawa pochodzi z książki: Wesoła Gimnastyka Buzi i Języka – G. Wójtowicz, ISBN 978-83-938027-7-7)
Cel zabawy:
– utrwalanie głoski Ś w sylabie
– rozwijanie dużej motoryki i koordynacji ruchowej
Przebieg zabawy:
Praca strażaków jest bardzo ciężka i wymaga dużej sprawności. Muszą działać szybko, aby dostarczyć wodę do źródła pożaru. Do tej zabawy potrzebna nam będzie duża plastikowa butelka wypełniona wodą i szczelnie zamknięta. Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach naprzeciwko siebie. Dziecko pierwsze w rzędzie z głośnym „SIU” turla butelkę do rzędu naprzeciwko i szybko biegnie na koniec tego rzędu zgodnie z kierunkiem ruchu butelki. Zabawę prowadzimy do momentu kiedy dzieci z obu rzędów zamienią się miejscami. Hura! Pożar ugaszony!
